Over mij

Irene, Projector 5/2, Selfprojected
Leven in lijn met mijn design

Mijn eerste ontmoeting met Human Design vergeet ik nooit meer.
Ik stond toen nog midden in het leven als kapster met mijn eigen onderneming. Tijdens een verdiepend gesprek met een klant, je weet wel, zo’n écht gesprek over het leven en zijn stormen, vroeg ze me of ik wist wat mijn Human Design type was. Dat wist ik niet.

En eerlijk? Vanaf het moment dat ik mijn chart downloadde en las over alleen al mijn type, viel er iets op z’n plek.
Zoveel kwartjes. Zoveel herkenning. Alsof iemand mij voor het eerst helder liet zien: “Jij bent precies goed zoals je bent. Alleen ben je het soms vergeten.”

Ik wist altijd al dat ik ‘anders’ was. Dat ik niet helemaal paste in hoe het hoort. En Human Design bevestigde niet alleen dat gevoel, het gaf me ook richting, taal, rust. Het bracht mij terug bij mij.

Mijn eigen design

Ik ben Projector, met een 5/2 profiel en een Selfprojected autoriteit.
Voor wie dat niks zegt: ik voel dingen diep. Intens. En ik weet dingen, vóórdat anderen het zelf zien.
Dat is prachtig, maar het vroeg ook om heel veel zelfonderzoek. Want lang heb ik mijn energie weggegeven aan mensen die er niet om vroegen. En dat maakte me bitter (mijn not-self).

Sinds ik mijn strategie (wachten op de uitnodiging) echt ben gaan leven, voel ik zoveel meer ruimte.
Ik weet nu: als iemand mij uitnodigt, dan geef ik alles. Dan komt mijn magie vrij. Word ik niet uitgenodigd? Dan hou ik die energie bij mezelf. Zonder oordeel, maar met zachtheid.

En dan is er mijn autoriteit (mijn G-centrum), mijn innerlijke stem.
Die stem die niet dwingt, niet schreeuwt, maar zachtjes fluistert: “dit klopt” of “hier voel ik het niet.”
Leven vanuit mijn autoriteit betekent niet dat ik alles zeker weet, maar dat ik alles voel.
Dat ik beslissingen neem vanuit richting, vanuit liefde, vanuit mijn hart.
En hoe meer ik die stem durf te volgen, hoe helderder het wordt.

Ik ben centrum voor centrum mijn conditioneringen gaan aankijken. Ik heb geoefend, gelezen, gevoeld, geobserveerd, gezwegen, gedeeld.
En het verschil met toen en nu is… levens veranderend.

In mijn leven

Human Design is geen trucje voor mij. Het is een levensstijl geworden.
Ook thuis. In hoe ik moeder ben. In hoe ik luister. En in hoe ik opvoed.

We hebben hier thuis duidelijke regels en grenzen, die gelden voor iedereen. Maar wat ik geleerd heb, is dat hoe je iets overbrengt, minstens zo belangrijk is als wat je zegt. En daarin is ieder kind anders.

Mijn Projector-dochter heeft bijvoorbeeld behoefte aan erkenning.
Bij haar stel ik vragen als: “Hoe was het voor jou vandaag?” of “Wat voel jij hierbij?” of ”Hoe kijk jij hier tegen aan?”
Ze wil niet gestuurd worden, ze wil gehoord, erkend en gewaardeerd worden.

Mijn Manifestor-dochter heeft juist ruimte nodig.
In plaats van steeds te checken of alles goed gaat, geef ik haar de ruimte om zelf te komen.
Ze is krachtig, onafhankelijk en wil haar eigen koers bepalen. En als ik dat erken, ontspant ze.

Het zijn zulke kleine verschillen, maar ze maken zóveel uit.
In emoties, in communicatie, in rust in huis.
Human Design heeft me geholpen om mijn kinderen niet alleen op te voeden, maar echt te zien voor wie ze zijn.
En dat gun ik elk kind. En elke ouder.

Zo ook in mijn praktijk, ik werk niet ‘zomaar’ met methodes. Ik werk met mensen. En Human Design geeft me een lens waarmee ik jouw patronen zie, jouw potentieel voel en je liefdevol kan spiegelen. Zonder oordeel. Wel met richting.

Waarom ik dit doe

Lange tijd hield ik mijn enthousiasme voor Human Design voor mezelf.
Maar steeds vaker hoorde ik van mensen: “Jij moet hier iets mee doen. Jij maakt het zó helder, zó tastbaar. Door jou snap ik het.”
En dus ben ik gaan delen. En steeds meer mensen zeiden: “Eindelijk begrijp ik mezelf.” En dus ben ik hier.

Mijn missie

We leven in een wereld die aan het veranderen is. En ik geloof, nee, ik vóel, dat o.a. Human Design een brug is.
Een brug tussen het oude en het nieuwe.
Tussen leven op de automatische piloot en leven vanuit bewustzijn.
Tussen aanpassen en zijn.

Human Design brengt ons terug naar onze natuur. Naar voelen. Naar keuzes maken vanuit je lijf. Niet vanuit ‘moeten’, maar vanuit kloppend.
Ik wil daarin een gids zijn. Een spiegel. Een uitnodiging.

Ik hoop dat jij, als je hier bent, iets herkent.
Dat je voelt: “Het mag anders.”
Dat je jezelf herinnert. En het ook echt durft te gaan leven.